De (aller)laatste keer 

Zij kent mij vanaf de start 

Van mijn smeltend hart

Zij kent mij van mijn lach

Zij kent mijn zang en elke dag

Ben ik haar allergrootste fan

Zij weet dat ik er voor haar ben

Zij kent mijn stem en mijn grapjes 

Als zij logeert

Maak ik haar favoriete papjes

Dan schept ze door haar bordje

Tevreden heen en weer

Dan denk ik goed zo kindje

Voor de zoveelste keer 

 

Dan zeg ik haar

Kom zitten het 

Papje is klaar

En dan proeft ze 

De melk met havermout

Waar ze als ze komt logeren

Zoveel van houdt

Het is een vast tafereel

Een zich herhalend ochtendritueel 

Elke logeerpartij weer

Tot de onvermijdelijke 

Laatste keer 

 

Alleen opa mag dat maken

Dat hoort niet tot oma’s taken

Met het Lekkerste papje

Op de aardebol

Eet zij dan dankbaar haar buikje vol

Dan geniet zij zo zeer

Ach meisje

Je wordt groot

Ooit voor een laatste keer 

 

Komt ze weer op visite

Is het altijd weer genieten

Wordt zo blij van haar stemmetje

En lach

Wanneer ik dat weer horen mag

Dan zie en hoor

Ik haar weer

Dan wil ik vooral

Geen laatste keer

Met haar naar het 

Mooiste land

Het magische, gezellige 

Sprookjeswonderland 

 

Sprookjeswonderland

Efteling in het piepklein 

Waar kleintjes nog in

Een droomwereld kunnen zijn

Samen op het paardje

rondgegaan

Ben ik toch regelmatig

meegegaan

Ze was 4 en toen 

Was het klaar 

Hoefde ik niet meer

Achterop bij haar

 

Blij met een nieuw stukje

zelfstandigheid 

Maar raakte ook haar

Beschermheer kwijt

Was ook gezellig met elkaar

Dat besef kreeg ze daar

 

Na een paar ritten

Zonder oppas 

Wist ze dat het samen

Rijden voorbij was

Wilde ze toch nog wel 

Een keer 

Samen met mij

Heen en neer

 

Opa we gaan 

Nog 1 keer

Voor de laatste keer

Zei ze met glinsterende ogen

Alsof het hier ging om gedogen

Het werd een gedenkwaardige zit

Achterop met haar

Voor de allerlaatste rit

 

Antoon van Lanen 2025