Droomvlucht

Onbestemd hoor ik

Jouw naam

Het avondgloren

Breekt door mijn raam

Voel me koud verloren

Een vogel zit eenzaam

Ik rails het nachtgordijn

Wil samen met jou

Niet meer alleen zijn

 

Ben me verward bewust

Van een vreemde onrust

Kus jou zacht goede nacht

Sfeer is onwerkelijk mystiek

Mis jou mentaal en fysiek

Mogelijk morgen weer zicht

Met pas geboren ochtendlicht

 

Maar garantie ontbreekt 

Misschien dodelijk verbleekt

Verlost van pijn en zorgen

Was gisteren de laatste morgen

De nacht hangt somber zwaar

In een wezenloze staar

 

Uit mijn lichaam gegleden 

Een slee kwam voorgereden

Zweefde door een kleurrijke nacht

Mijn huid gestreeld door

zachte wolkenvacht

Met een zilveren engelen zucht

Voor een hemelse bruidsvlucht 

 

Zwierend door zoet schemerlicht

Streken fluwelen sluiers mijn gezicht

Via pluizige goudgele draaikolken

Zag ik vrijheid en blijdschap

Feestend in de wolken

 

Plots ontdekte ik jouw gezicht

ontspannen lachend in oranje licht

Ik zwaaide en schreeuwde het uit

Maar zonder enig hoorbaar geluid

Zag mezelf weer alleen met jou zijn

Keek tegen het stille ochtendgordijn

 

Ik was weer terug onder

Mijn laken

Kon jou bijna even raken

was weer teruggehaald 

In mijn lijf gedaald 

Ik weet een laatste ochtend

Achter het raam

Alles fluistert weer jouw naam

 

Trek straks mijn

Mooiste kleren aan

Weet dat de slee

Klaar zal staan

Om in de wolken

Te verdwijnen

Waar het mooiste licht

Zal schijnen

Waar zij mij ontvangen

En met vurige liefde omhangen

En in het late avondlicht

Vinden ze een zalige blik

Op mijn laatste gezicht 

 

Antoon van Lanen 2025