Het vage vuur

Eindige reisduur

Op een wankel uur

Zie daar het zachte rood

Van het duister vuur

Waar zoete vlammetjes dansen

Voor een vurig glanzen 

Van zielen die met een

Laatste kuur

Gelouterd worden

In het vriendelijk mystieke vuur

De Katholieke Kerk had 

Dit vage vuur bedacht 

Zette licht stoffige

zieltjes in de wacht

Ondanks liefde

Aan God getoond

Moest het arme zieltje

Volledig opgeschoond 

Het ontsmettende vage vuur 

Als laatste tussenstation

Zodat de ziel in reinheid

Binnen kon

Ontdaan van nog 

vastgekleefd aards gruis

Gaf onbepaalde toegang

tot het Hemels huis

Zacht flikkerende

Likkende tongen

Terwijl Engelen vurig zongen 

Waren blijkbaar in staat

Om de zielen te verlossen

Van een laatste restje kwaad

Dat werd nu eenmaal geeist

Alle zieltjes glanzend gepolijst

Voor je God mocht ontmoeten 

Nog even lichtjes boeten

Hoelang was de verblijfsduur

In het schimmige vage vuur

Dat werd in het midden gelaten

Je kon het wel bekorten

Met voor goed gedrag

verworven aflaten

Het blijft een mysterieus fenomeen

Dat na de dood menigeen 

Zijn laatste rafelrandjes

Moest egaliseren in zacht

Strelende vagevuurbrandjes

En nadat je deze vurig sproeiende

Wasstraat was uitgegaan

Mocht je in het Hemels licht binnengaan

Als ik beelden van de hemel zie

Is het vooral  glamour en beauty

Zie je alles glinsterend

blinken in het astrale

Vooral door opgepoetste zielen

Die oogverblindend

staan te stralen

Antoon van Lanen 2025