Regenboog 

De wind blies een regenboog

Hoog aan het gewelf

Het  gebroken licht vervloog

Weer als vanzelf

Hoewel zij zich nog even

Kon vastklampen

Om niet onmiddellijk in kleurloos

Leven te verdampen

 

Zij boog kleurvol half rond

Met 2 voetjes aan de grond

In gedachten legde ik haar

Op de rug

Kreeg er een smiley

Voor terug

Zij brengt mensen kort

In extase

Om dan weer snel

De aftocht te blazen

 

Haar boog met kleurig palet

Ontvang ik dankbaar

als een fleurig boeket

Ik zou wel op de top

Van haar kunnen

Mezelf een prachtig

Plekje willen gunnen

Om vanaf haar Zuurstok baan

De wereld even gade te slaan

 

Soms dupliceert zij zichzelf

Naar een dubbele schoonheid

Aan het gewelf

Met haar kleurenkrans

Doet zij een schaduwdans

In tegengestelde kleurenbanen

Als 2 avontuurlijke oprijlanen

een pad naar een

Sprookjeswonderland

Een mystiek spiritueel achterland

 

Een regenboog kleurde

onverwacht mijn leven 

Tijdens een droomvlucht

Aan mij blijven kleven

En op een laat uur toen ik

Achter mijn raam stond

En enkel het diepzwarte

achter mijn gordijn vond

Heb ik haar met al

Haar kleurenpracht

Weer teruggegeven

Aan de nacht

 

Het was alsof haar kleurenboog

Mij zachtjes mee naar buiten zoog

Ik voelde hoe zij met

Haar zijden kleurensleep

Mij glimlachend bij mijn lurven greep

En trok mij naar het midden

Van haar veelkleurige ring

En toen ik in haar zachte banen hing

Dansten wij tot in

De ochtendschemering

 

Antoon van Lanen 2025