Video Gedicht ‘Meisje van 80'


Meisje van 80

Het zijn niet alleen veren

Die mooie vogels maken 

 

Een meisje van 80

Sierlijk en prachtig 

Toegankelijke natuur

Gekwetst maar vol vuur

Een leven vol goede

En slechte momenten 

Elke barre winter

Kneedde zij weer tot lente

 

Een meisje van 80

Op leeftijd maar krachtig

Haar angst en ongeluk

Maakte haar niet stuk

Haar liefde intens

Voor dier en mens

Een meisje van 80

Stralend waarachtig 

 

80 zou je haar niet

Geven

Een oud meisje nog vol

Leven

Haar voeten in haar

Fleurig bestaan

Hebben hier op elke steen

gestaan 

Een mooi oud kind

Waarvan je er maar weinig vindt

 

Een kleurrijk kind als Ansje

Maakt nog dagelijks haar

Dansje

Zij vlindert vrolijk door

De straten

Wat groeten, wat praten

Zij schrijft lieflijk

Met hiaten

Maar ondanks haar dyslexie 

Hebben haar teksten

Soms prachtige poëzie 

 

Over wegen en dijken

De Maas weer bekijken

Het klaaglijk schreeuwen

Van de talloze meeuwen

Een mooi oud kind

Die het leven nog

De moeite waard vindt

 

Als de molen van Ravenstein 

Plotseling weg zou zijn

Zou men hier verbleken

Als dat ineens mocht ontbreken 

Dan zou het beeld 

Van Ravenstein 

Voorgoed veranderd zijn

Gelukkig dat dit oude meisje

Er nog is

Een onherstelbaar groot gemis

Laat haar nog maar even zijn

Dit vertrouwde beeld

In Ravenstein 

 

Ik denk dat al haar

Ravensteinse sporen

In een weerklank

Van haar liefde blijvend

Zijn te horen

Dat haar stappen 

In de Ravensteinse straten

Gemoedelijkheid en blijdschap

Achterlaten

 

Iedereen die hier op pad zal

Gaan

Komt vast ergens in haar afdruk

Te staan

Mogelijk voelt men aan de grond

Dat het oude meisje

Uit liefde bestond

Dat ze haar zachte ogen en lach

Dan weer even doorgeven mag

 

Een meisje van 80

Oprecht en waarachtig

Samen met haar honden

In toewijding verbonden

Het jarenlange stadspatroon

Lijkt onuitwisbaar gewoon

Maar ooit zal ze uit

Het straatbeeld verdwijnen 

Zonder haar 

Zal de hartslag van Ravenstein 

Nooit meer hetzelfde zijn

 

Er is niets wat echt voorbij gaat

Zolang men de herinnering 

Levend laat

 

Antoon van Lanen 2025

Ansje Huybrechts (Ans Hund) is een al jarenlange opvallende verschijning in het straatbeeld van Ravenstein. Met haar windhonden doorkruist ze elke dag Ravenstein en omgeving. 80+ en nog steeds loopt ze haar ronde met haar onafscheidelijke honden. Ze maakt prachtige pentekeningen en elke dag doet ze een ochtendgroet en avondgroet via Facebook en deelt ze prachtige foto’s van Ravenstein. Even wat aandacht voor een bijzonder meisje van 80

Reactie plaatsen

Reacties

Gerrie Jansen
5 dagen geleden

Hallo Antoon,
Wat lief en een mooi gedicht van n meisje van 80 . Altijd heeft ze tijd voor n praatje , n vrouw uit duizenden . Zo fijn dat er iemand is die haar naar de waarde beschrijft.
Dank je wel voor het mooie gedicht

Lieve groet Gerrie

Marianne Rongen
5 dagen geleden

Dag Antoon,
Toevallig stuitte ik op je gedichten bij de Facebook groep Ravenstein. Hartstikke leuk dat je ook Ravenstein als inspiratiebron gebruikt.
Nog heel veel schrijfplezier gewenst.
Hartelijke groet,
Marianne